Η ζωή σου ΔΕΝ είναι μηχανογραφικό...
Είναι πάντα δύσκολες οι μέρες που βγαίνουν οι βαθμοί των Πανελληνίων στο σχολείο. Γιατί είναι η πρώτη δοκιμασία στη ζωή των παιδιών – και γιατί δεν είναι μόνο τα ίδια τα παιδιά που έχουν επενδύσει σ’ αυτές. Είχα κατά νου να γράψω αυτό το κείμενο, όχι για να απαξιώσω τη διαδικασία, αλλά απλά για να περιγράψω τη δική μου εμπειρία, που ξεκινάει από είκοσι χρόνια πριν, προσπαθώντας να δείξω ότι οι πανελλήνιες δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα για τη ζωή του ανθρώπου. Ίσως αυτό το κείμενο είναι επιπλέον ένα αποδεικτικό για την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος ή ακόμη για το πώς ένας ανώριμος και ανερμάτιστος άνθρωπος διαχειρίζεται τη ζωή του. Είναι χρήσιμο και ως παράδειγμα προς αποφυγήν, δηλαδή. Πάντως δεν έχει καμία πρόθεση περιαυτολογίας… Στο σχολείο είχα καλούς βαθμούς σε όλα – και συνακόλουθα μια μεγάλη δυσκολία στο ν’ αποφασίσω τι δρόμο να διαλέξω για τη ζωή μου. Ήξερα μόνο ότι ο μόνος δρόμος που είχα ήταν οι σπουδές – δεν υπήρχε ούτε οικογενειακή περιουσία,