Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2013

Η λύπη του Έρωτα - William Butler Yeats

Εικόνα
William Butler Yeats Η λύπη του Έρωτα (The Sorrow of Love) - 1892 Το καβγαδάκι των χελιδονιών στο γείσο Το γεμάτο, στρογγυλό φεγγάρι κι ο ουρανός με τ’ άστρα φορτωμένος Και το μεγαλόφωνο τραγούδι των φύλλων που αιώνια κελαηδούν Είχανε κρύψει της γης το γέρικο, στενάχωρο κλάμα. Κι έπειτα, ήρθες εσύ Μ’ εκείνα τα χείλη, κόκκινα, γεμάτα πένθος, Και μαζί σου ήρθαν τα δάκρυα όλου του κόσμου Κι όλες οι λύπες απ’ τα κουρασμένα καράβια του Κι όλο το βάρος απ’ τα μυριάδες χρόνια του. Και τώρα Τα χελιδόνια, που πολεμάνε στο γείσο Το φεγγάρι, πού ‘γινε χίλια κομμάτια, τ’ αστέρια, λευκά στον ουρανό Κι οι μεγαλόφωνοι ψαλμοί των φύλλων που γαλήνη πια δε βρίσκουν Τρέμουν από της γης το γέρικο, στενάχωρο κλάμα. [ Μετάφραση Η.Τ.] Ο Ιρλανδός W . B . Yeats (1865-1939) έγραψε αυτό το ποίημα το 1892. Τότε, ήταν ερωτευμένος με την, επίσης Ιρλανδή Maud Gonne , που υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλά ποιήματά του. Ο Yeats

Έρωτας και φυλετικό μίσος στην παλιά Ζάκυνθο: "Ραχήλ" του Γρηγορίου Ξενόπουλου

Εικόνα
 Από πρόσφατη παράσταση της "Ραχήλ" από το Κέντρο Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης, Θεσ/κη 2012  Δημοσιεύτηκε με τον τίτλο "In cruce quia crucifixerunt - Ραχήλ του Γρηγορίου Ξενόπουλου" στον τόμο Nulla dies sine linea, Προσεγγίσεις στο έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου, επιμ. Γ.Π. Πεφάνης, Αθήνα: Ίδρυμα Ουράνη, 2007, σσ. 487-527               Η Ραχήλ είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά θεατρικά έργα του Γρηγορίου Ξενόπουλου και ασφαλώς βρίσκεται – ίσως όχι άδικα – στη σκιά των μεγάλων και διαχρονικών επιτυχιών του στο σανίδι ( Πειρασμός , Το Φιόρε του Λεβάντε , Οι Φοιτηταί, Ποπολάρος, Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας, Φωτεινή Σάντρη κ.ά.).

Σατιρικός τύπος στην Κεφαλονιά τον 19ο αιώνα: Περί σάτιρας και άλλων "Ζιζανίων"

Εικόνα
Μια επισκόπηση του σατιρικού τύπου στην Κεφαλονιά κατά τη διάρκεια του 19 ου αιώνα, μόνο αποσπασματική εικόνα μπορεί να δώσει για την «αποτύπωση» της σατιρικής κεφαλονίτικης ιδιοσυγκρασίας. Αφ’ ενός, επειδή οι σατιρικές αναφορές δεν περιορίζονται μόνο στον αμιγώς σατιρικό τύπο, αλλά πάντοτε βρίσκουν χώρο και στον πολιτικό τύπο της εποχής. Αφ’ ετέρου, γιατί πέρα από τον τακτικά εκδιδόμενο τύπο στην Κεφαλονιά της εποχής κυκλοφορούν πολλά σατιρικά (και όχι μόνο) μονόφυλλα, ανώνυμα τα περισσότερα, τα οποία έχουν κυρίως πολιτικό περιεχόμενο – είναι ένας τρόπος «αρνητικής διαφήμισης» των υποψηφίων που ανθεί σε περιόδους τοπικών και βουλευτικών εκλογών. Επιπλέον, η τυπωμένη σάτιρα στο σύνολό της είναι ένα πολύ μικρό (και λόγω της χρονικής απόστασης αποξενωμένο από το φυσικό του περιβάλλον, τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της εποχής) κομμάτι του συνόλου της σατιρικής παραγωγής. Ένα μεγάλο μέρος της που παρήχθη προφορικά σε γειτονιές, χωριά και πανηγύρια έχει χαθεί οριστικά.            

"Ακούγοντας" έναν λόγο του Ηλία Μηνιάτη, 300 χρόνια μετά...

Εικόνα
Σκοπός της παρούσας εισήγησης είναι να εξετάσει τη ρητορική του δασκάλου του Γένους Ηλία Μηνιάτη (Ληξούρι 1669-Πάτρα 1714) όχι από φιλολογική ή θεολογική σκοπιά, αλλά από καθαρά θεατρολογική.

Ένας ταξιδιώτης στην Κεφαλονιά του 1840

Εικόνα
Ανυπόγραφο άρθρο από το περιοδικό “ The Saturday Magazine ” Vol . XVII , No 522, August 22 nd , 1840, με τίτλο «Τα Ιόνια νησιά, IV . Κεφαλονιά και Τσιρίγο » ( The Ionian Islands, IV. Cephalonia and Cerigo). Είναι η τέταρτη συνέχεια μιας σειράς άρθρων για τα Ιόνια Νησιά που δημοσιεύτηκαν στο αγγλικό περιοδικό το καλοκαίρι του 1840. Τα σχετικά φύλλα βρίσκονται όλα στην Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη.

Η "γλυκεία της φαντασίας απάτη": Ηλίας Ζερβός-Ιακωβάτος

Εικόνα
Giovanni Baglione, Roma  Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα "Κεφαλληνιακά Χρονικά", τόμ. 9 (2003) με τον τίτλο «Η γλυκεία της φαντασίας απάτη»- Οι περί θεάτρου και δράματος απόψεις του Ηλία Ζερβού – Ιακωβάτου Στα χρόνια μετά την Ένωση, ο Ηλίας Ζερβός – Ιακωβάτος (1814-1894), ο κεφαλονίτης πρωτεργάτης του Επτανησιακού ριζοσπαστισμού, αποσύρεται σιγά σιγά από την ενεργό πολιτική δράση, και, εγκατεστημένος στο σπίτι του στο Αργοστόλι ζει με τις αναμνήσεις των αγώνων του αφιερωμένος ολοκληρωτικά πλέον στη συγγραφή. Έχουν ήδη περάσει επτά χρόνια από την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, για την οποία ο ίδιος τόσο σκληρά αγωνίστηκε και διώχθηκε με αλλεπάλληλες συλλήψεις και εξορίες, αλλά και την οποία τόσο ζωηρά αμφισβήτησε όταν ήρθε η ώρα της [1] . Ανάμεσα στο πλούσιο συγγραφικό του έργο, από το οποίο ως εκείνη την εποχή, αλλά και σήμερα, ελάχιστο μέρος έχει εκδοθεί [2] , σε εκείνη την περίοδο της «ανάπαυλας» από την πολιτική δράση, συγκαταλέγεται και ένα δράμα, η