Κεφαλονίτες Λογοτέχνες 1990-σήμερα: πρώτη απόπειρα καταγραφής





Η λογοτεχνική παραγωγή Κεφαλονιτών και Ιθακησίων 1990-2017
Πρώτη απόπειρα καταγραφής
Ηλίας Α. Τουμασάτος
(Στο πλαίσιο της παρουσίασης του περιοδικού ΚΥΜΟΘΟΗ από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Κεφαλονιάς και Ιθάκης, Κοργιαλένειος Βιβλιοθήκη Αργοστολίου, Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017)
Σκοπός αυτής της πρώτης (και οπωσδήποτε ατελούς) καταγραφής της σύγχρονης λογοτεχνικής παραγωγής της Κεφαλονιάς είναι να αποκρυσταλλωθεί ένας πρώτος χάρτης της τοπικής μας λογοτεχνίας όπως διαμορφώνεται μέσα από την εκδοτική δραστηριότητα. Για να συνταχθεί ο κατάλογος έγινε διεξοδική έρευνα στους καταλόγους των τοπικών βιβλιοθηκών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Επίσης μελετήθηκαν σε περιορισμένη έκταση τα αρχεία των τοπικών ηλεκτρονικών ΜΜΕ και προσωπικές ιστοσελίδες των τοπικών μας συγγραφέων.
Θα ήταν πολύτιμη και η συμβολή των διαδικτυακών αναγνωστών του κειμένου αυτού για τον εμπλουτισμό του καταλόγου ωσότου οριστικοποιηθεί το προς έντυπη δημοσίευση κείμενο. Εφ’ όσον θεωρείτε ότι  υπάρχει κάποια εγγραφή που πρέπει να προστεθεί ή κάποιο σφάλμα που πρέπει να αποκατασταθεί, θα παρακαλούσα να μου αποστείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στο eliastoum@hotmail.com. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.[1]
 Τα κριτήρια αυτής της πρώτης καταγραφής είναι τα ακόλουθα:
·         Καταγράφονται οι λογοτέχνες των οποίων αυτοτελείς εκδόσεις έργων τους έχουν πραγματοποιηθεί μετά το 1990 και μέχρι σήμερα. Η χρονολογία 1990 επιλέχθηκε «συμβατικά», αφενός γιατί ταυτίζεται με το τέλος του «υπαρκτού» σοσιαλισμού, και το ξεκίνημα μιας «νέας τάξης πραγμάτων», όπου η εικόνα (τηλεόραση, ψηφιακά μέσα) κυριαρχεί έναντι του εντύπου, και στην καθημερινότητα των Ελλήνων εισβάλλει το lifestyle και η επίπλαστη ανάπτυξη. Αυτό θα φέρει πρόσκαιρα μια «έκρηξη» στο χώρο του μυθιστορήματος, η οποία θα διακοπεί βίαια με την οικονομική κρίση στις αρχές της παρούσας δεκαετίας. Η τελευταία, σε συνδυασμό με την κυριαρχία του διαδικτύου θα συρρικνώσει την εκδοτική δραστηριότητα. Σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των συγγραφέων αναλαμβάνουν την έκδοση των έργων της ιδίοις αναλώμασιν.
·         Τα έργα που έχουν εκδοθεί εντάσσονται στα γραμματειακά είδη της ποίησης, της μυθοπλαστικής πεζογραφίας (διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα), της σάτιρας και του θεάτρου. Δεν περιλαμβάνονται δοκίμια, λευκώματα, μαρτυρίες, ταξιδιωτικά ή αυτοβιογραφικά  βιβλία.
·         Οι λογοτέχνες που έχουν καταγραφεί ζουν ή έχουν ζήσει ή κατάγονται από την Κεφαλονιά και την Ιθάκη. Για την τελευταία κατηγορία επιπρόσθετο κριτήριο είναι η αναφορά στο έργο τους στον τόπο καταγωγής τους.
Με βάση τα παραπάνω κριτήρια, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τις ακόλουθες γενικές κατηγορίες:
1.      Λογοτέχνες των προηγούμενων αιώνων που έργα τους συνεχίζουν να εκδίδονται την τελευταία τριακονταετία.
Η κατηγορία αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς καταδεικνύει τη διείσδυση των παλαιών μορφών της κεφαλονίτικης λογοτεχνικής παράδοσης στον 21ο αιώνα. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σημαντικές μορφές των προηγούμενων αιώνων απουσιάζουν από τη σημερινή εκδοτική παραγωγή, όπως ο Ιούλιος Τυπάλδος, ο Μικέλης Άβλιχος, ο Γεώργιος Μολφέτας, ο Παναγιώτης Βεργωτής, πράγμα που δείχνει την αναγκαιότητα να επαναπροσεγγίσουμε το έργο τους.
Ασφαλώς την πρωτοκαθεδρία αυτών των επανεκδόσεων έχει ο Ανδρέας Λασκαράτος. Επανεκδίδονται από το 1990 μέχρι σήμερα Τα Μυστήρια της Κεφαλονιάς (Πελεκάνος, 2007· Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2009· Αιγιαλός-Λαγουδέρα, 2013), η Αυτοβιογραφία στη μετάφραση του Χαρίλαου Αντωνάτου (μαζί με τα Μυστήρια από τις εκδόσεις Ωρόρα, 1992· Βερέττας, 2016), το Γιατί τα τάλαρα τα λένε τάλαρα (Περίπλους, 1997), Ιδού ο άνθρωπος (Εμπειρία εκδοτική, 2008 (μαζί με το Όταν ήμουν δάσκαλος του Ιωάννη Κονδυλάκη)· Εστία, 2002· Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2009 και 2011), Ιστορία ενός αρχιεπισκόπου (Βερέττας, 2005), Στοχασμοί (Στιγμή, 2007), Ιστορία ενός γαϊδάρου (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2009· Πελεκάνος, 2009), Ποιήματα ανέκδοτα (Πελεκάνος, 2011), Ιστορία ενός γαλόπουλου (εικονογράφηση Θανάσης Γκιόκας, Αιγιαλός, 2015), η ανθολογία από το έργο του με τίτλο Λαός και λαοπλάνοι (Ροές, 2009) και η αγγλική μετάφραση των Στοχασμών του (Reflections, μετάφραση Simon Darragh, Αιώρα, 2015). Αξίζει να σημειωθεί και η μετάφραση της Αυτοβιογραφίας από την Πόπη Θεοδωράτου (εκδ. Γνώση).
Ο Νίκος Καββαδίας (1910-1975) είναι ο ποιητής που εξακολουθεί να επανεκδίδεται στα χρόνια από το 1990 μέχρι σήμερα, με μεγάλη απήχηση, η οποία ενισχύθηκε και από τη μελοποίηση των τραγουδιών του από τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Γιάννη Σπανό και το συγκρότημα Ξέμπαρκοι. Από τον εκδοτικό οίκο Άγρα, που έχει τα δικαιώματα του έργου του, εκδίδονται οι συλλογές Πούσι (1989, 2015), Βάρδια (1989), Τραβέρσο (1990), Μαραμπού (1990), Νίκος Καββαδίας: το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη (2005), Λι (2008), Του πολέμου – στο άλογό μου (2009), που γνωρίζουν αλεπάλληλες επανεκδόσεις.
Παρόλο που πολλοί από τους κορυφαίους Κεφαλονίτες ποιητές του 19ου –αρχών του 20ού αιώνα δεν έχουν επανεκδοθεί τα τελευταία τριάντα χρόνια (π.χ. Μικέλης Άβλιχος, Γεώργιος Μολφέτας, Ιούλιος Τυπάλδος), ο Μπάμπης Άννινος (1852-1934) γνωρίζει πολλές εκδόσεις του έργου του. Από το μυθοπλαστικό-χρονογραφηματικό έργο του αναφέρουμε: Το συναξάριον του στομάχου (Περίπλους, 1996), Ο γάτος της γειτόνισσας (Πατάκης, 1997), Οι κύνες της Κωνσταντινουπόλεως (Πατάκης, 1997), Το έτος 1000 μ.Χ. (τόμοι 2, Πατάκης, 1998), Αι πηγαί του γέλωτος και λοιπαί προτάσεις περί της υδρεύσεως του διψαλέου άστεως (Τυφλόμυγα, 2012).
Στην περίοδο που μελετάμε το Βιβλιοπωλείον της Εστίας επανεκδίδει ορισμένα από τα βιβλία του πυλαρινού Θέμου Ποταμιάνου (1895-1973): Πρόκειται για τα Εδώ βυθός (1993), Μυστικά της Θάλασσας (1997), Μικροί ψαράδες (1997), Εμείς και η θάλασσα (1997), Γιαλό Γιαλό (1997). Ο Ποταμιάνος επανεκδίδεται και στη νέα χιλιετία, με το μυθιστόρημα Με το γυαλί του ψαρά (2008).
Στον 21ο αιώνα πέρασε και η αγαπημένη «Θεία Λένα» των παιδιών, Αντιγόνη Μεταξά (1905-1971). Το 2001 ο εκδοτικός οίκος Ατλαντίς δημοσιεύει τα: Από τη ζωή του Χριστού μας, Διασκεδάζω με τη θεία Λένα, Η θεία Λένα στα μικρά παιδιά, Μαθαίνω με τη θεία Λένα, παίζω με τη θεία Λένα, Τα παιχνίδια της θείας Λένας. Το 2016 δημοσιεύεται και Η ώρα του παιδιού (εκδ. Παπαδόπουλος), ενώ το 2017 το Άκουσέ με, Μαρία μου (εκδ. Πατάκη).
Από το  κωμικά μυθοπλαστικά και θεατρικά κείμενα του Κώστα Πρετεντέρη (1926-1978), στην περίοδο αυτή εκδίδονται τα Διακοπές και Χολή-Νταίη και άλλες ιστορίες (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2009) και, σε δύο τόμους οι θεατρικές του κωμωδίες (Θεατρικά Α΄: Ο κουνενές, Η κόμισσα της φάμπρικας, Ένας ιππότης για τη Βασούλα και Θεατρικά Β΄: Το καρέ του έρωτα, Μιας πεντάρας νιάτα, Δεσποινίς Διευθυντής, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016).
Ο Γιώργος Δεντρινός (1904-1938), έμεινε άγνωστος για πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του. Τα πεζογραφικά του έργα Ιχώρ και Μαμμούθ εκδόθηκαν το 1993 (εκδ. Δελφίνι) με τη φροντίδα του Βαγγέλη Σακκάτου και επανεκδόθηκαν το 2004 (Δήμος Ερίσου).
2.      Λογοτέχνες που εμφανίστηκαν στα γράμματα πριν το 1990 και συνεχίζουν να εκδίδουν αυτοτελώς έργα τους
Στην κατηγορία αυτή εντάσσουμε λογοτέχνες οι οποίοι είχαν εκδώσει έργα τους πριν το 1990 και συνεχίζουν την εκδοτική τους δραστηριότητα και στην επόμενη χρονικά περίοδο, μέχρι και τις μέρες μας. Παρατηρούμε ότι ήδη σ’ αυτή την εποχή η πρωτοκαθεδρία της ποίησης, χαρακτηριστικό των δύο τελευταίων αιώνων της κεφαλληνιακής λογοτεχνικής παραγωγής, αρχίζει να «απειλείται» από τη μυθοπλαστική πεζογραφία, ακολουθώντας τις τάσεις που ήδη έχουν διαμορφωθεί στην νεοελληνική λογοτεχνία.
Α. Ποίηση.
Ο Νίκος Φωκάς (1927-), από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές του 20ού αιώνα εμφανίζεται στην περίοδο αυτή με νέες εκδόσεις αλλά και επανεκδόσεις παλαιότερων συλλογών του. Το 1991 παρουσιάζει το έμμετρο αφηγηματικό ποίημα Παρτούζα ή ένα κλείσιμο ματιού (εκδ. Εστία), και την ίδια χρονιά το παραμύθι Το κάλεσμα της αλεπούς (Εστία). Το 1994 έρχεται η ποιητική συλλογή Ένα σημείο προσήλωσης (εκδ. Ύψιλον), και ακολουθούν το 1995 τα Κοχυβαδάκια: δεκαπέντε γλωσσοκεντρικά ποιήματα (εκδ. Ύψιλον), Στον ποταμό Κολύμα (εκδ. Ύψιλον, 1997), Προβολέας στα μάτια (επανέκδ. Ύψιλον, 1999), Ο μύθος της καθέτου (επανέκδ. Ύψιλον, 1999), Το μέτρο της κραυγής μας (εκδ. Ύψιλον, 2000). Το 2002 κυκλοφορεί σε επιμέλεια Άρη Μπερλή η έκδοση του corpus των ποιημάτων του με τίτλο Ποιητικές συλλογές 1954-2000 (εκδ. Ύψιλον). Στη νέα χιλιετία, θα κυκλοφορήσουν τα Ελεύθερο θέμα: πεζοποιήματα (2005, εκδ. Εστία) και η δίγλωσση έκδοση Τα γνωστά / The known, Selected poems 1981-2000, σε μετάφραση Don Schofield (εκδ. Ύψιλον, 2010). Τελευταία ποιητική συλλογή η Κοντή σκιά (εκδ. Ύψιλον, 2013).
Ο ποιητής Μάκης Αποστολάτος (1948-2010), εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού «Ομπρέλα», και επιμελητής της πολύτιμης για την τοπική λογοτεχνική μας ιστορία Ανθολογίας ποιητών Κεφαλονιάς και Ιθάκης στην υπό εξέταση περίοδο εμφανίζεται με τα βιβλία: Ολονυχτία, ή το αλφαβητάριο του έρωτα (εκδ. Παρουσία, 1998) και και Διαστολή και συστολή των σωμάτων (Στοχαστής, 2010).
Ο εικαστικός και περφόρμερ Κώστας Ευαγγελάτος (1957- ), που είχε ήδη εκδώσει ποιητικά βιβλία στις προηγούμενες δύο δεκαετίες, στην δεκαετία του 1990 θα εκδώσει τις συλλογές Η οθόνη των ονομάτων (Απόπειρα, 1996) και Η ροπή της μνήμης (Απόπειρα, 1999). Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 εκδίδεται η συγκεντρωτική του ανθολογία Αλέα προσομοίων (2002). Το 2007 θα ακολουθήσει Η ελεγεία των Εκβατάνων (εκδ. Απόπειρα) και το 2011 η Εγκάρσια πτήση (εκδ. Απόπειρα). Το 2014 εκδίδεται ο Πολύσμιγος Αίνος (εκδ. Συλλογές), και το 2017 το Σφουμάτο και ξίφος (εκδ. Συλλογές). Το 2017 επίσης, πρωτοπαρουσιάζει ένα αυτοβιογραφικό πεζογραφικό του έργο, το Louis dEst: Δύο συν ένα ποιήματα και ένα αφήγημα για τον Λούη (εκδ. Αιγιαλός). Ποιήματα του Κώστα Ευαγγελάτου έχουν δημοσιευθεί και εκδοθεί αυτοτελώς στην αγγλική και τη γαλλική γλώσσα (In the small mirror, Απόπειρα, 2003 και Chemins enchevêtrés, Συλλογές, 2016).
Ο Διονύσης Μαρκαντωνάτος, (1938 -) από τους πολυγραφότερους και πιο γνωστούς Κεφαλονίτες ποιητές με έντονη εκδοτική δράση και στις προηγούμενες δεκαετίες εμφανίζεται και τις τελευταίες δεκαετίες με ποιητικά και πεζά κείμενα:  Οι ποιητικές συλλογές του Μικτή συλλογή της χαραυγής (Ποιητικά) (Μάρκου, 1993), Μικτή συλλογή της πρώτης μέρας (εκδ. Γκολέμα, 1995), Αρμενίζοντας στο φως – ποιήματα (Ελεύθερη Σκέψη, 1996), Καταθέσεις (Ελεύθερη Σκέψη, 1997), Αντίδωρο φωτός (Ελεύθερη σκέψη, 1999), Αναζητώντας ένα θεό (με το ψευδώνυμο Διόνυσος Ανδρέου, Ελεύθερη σκέψη, 2000), Νόμος αεί – τριαδική καταβασία απ’ τον προτελευταίο ουρανό – ποιήματα (Ελεύθερη σκέψη, 2002),  Του μεθυσμένου τ' ανάποδα και τα όψια [Ποιήματα] (Σεμέλη, 2003), Νόμοι γάρ: Ὑμνωδία ζωῆς ἐν πλῷ: ποιήματα, (Τάδε έφη, 2004), Ο λόγος, μόνο μου όπλο (Παπαζήσης, 2005), Όταν οι μυγδαλιές ανθούν (Παπαζήσης, 2008), Φθινοπωρινά στάχυα (Παπαζήσης, 2011). Αλλά και πεζογραφικά έργα: Το μυθιστόρημα Ο ταξιδιώτης με τη σάλπιγγα (Παπαζήσης, 1994), Φλόγες και ανταύγειες: Αφηγήματα και αλληγορίες (Παπαζήσης, 2002), Ο γέροντας και το χελιδόνι: Μυθο-ιστορηματικός διάλογος για το απαραμύθητο της ζωής, (Σεμέλη, 2003), Τον καιρό εκείνο: "Το κατά Μαρκαντωνάτον Ευ-φραγγέλιο" (εκδ. Τάδε έφη, 2004), Ο άνθρωπος που χάθηκε στο φως (Παπαζήσης, 2004), Νόμος και λόγος: (Κοινή Διαθήκη) (εκδ. Τάδε Έφη, 2005).
Και η ποιήτρια Ζολιώ Λαδά-Βαρβαρέσου, με εκδόσεις ήδη από τη δεκαετία του 1970, έδωσε το λογοτεχνικό της στίγμα στον καινούριο αιώνα με τη συλλογή της Terra incognita που δημοσιεύτηκε το 2008 (εκδ. Σταυριανόπουλος).
Η ποιήτρια Αλόη Σιδέρη (1929-2004) εκδίδει στην υπό εξέταση περίοδο τρεις ποιητικές συλλογές, όλες στις εκδόσεις Άγρα: Ο Τσαγκ (1990), Το όνειρο της γάτας (1990), Το πιο τρομαχτικό (1999).
Ο Στέφανος Μπεκατώρος (1947-2006), με λογοτεχνική παρουσία και στις προηγούμενες δεκαετίες, εκδίδει το 1991 την  ποιητική συλλογή Οδός Κυδαθηναίων (εκδ. Πλέθρον).  Ακολουθούν το Πηγάδι με ουρανό (Πλέθρον, 1994), Ο ουρανός είναι το χώμα (Παρουσία, 1998). Δυστυχία στα δάκτυλα (Πατάκης, 2002), και το συγκεντρωτικό Πατριδογνωσία 1968-1988 (Ελληνικά Γράμματα, 2004), Κομμάτια για τρία δάκτυλα (Αίνος, 2005).
Ο Ιθακήσιος Τηλέμαχος Καραβίας, εκδότης κατά τη δεκαετία του 1980 του πρωτοποριακού για τα τοπικά πολιτιστικά δεδομένα περιοδικού Το Μώλυ, εκδίδει στη δεκαετία του 2000 δύο συλλογές ποιημάτων, τα Ερωτικά ποιήματα (Ίθακος, 2004) και τα Ευτυχίας ποιήματα. Σε άρθρο του στην ιστοσελίδα ithacanews ο Καραβίας μνημονεύει πολλούς σύγχρονους Ιθακήσιους ποιητές που δεν καταφέραμε, ως τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, να εντοπίσουμε  εκδόσεις τους: Αριάνα Φερεντίνου, Γιάννης Ματαράγκας, Ανδρέας Αναγνωστάτος, Γεωργία Ταφλαμπά, Αναστάσιος Κατσαμάς, Ανδρέας Βαρβαρήγος, Σπύρος Δαλέσης, Βασίλης Συκιώτης, Ευθύμιος Βαρβαρήγος, Δημήτρης Ραυτόπουλος, Γιώργος Δάγλας, Μάκης Γαλάτης.[2]
Ο επίσης Ιθακήσιος Μιχάλης Μπουρμπούλης, στιχουργός που συνεργάστηκε με κορυφαίους Έλληνες συνθέτες, και πρωτοέδωσε πλείστα δείγματα γραφής κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, στα χρόνια μετά το 1990 παρουσιάζει έντονη εκδοτική δραστηριότητα: Η ποιητική συλλογή Της Νεκροπόλεως κρυφά χειρόγραφα κυκλοφορεί το 1992 (εκδ. Διάττων), και ακολουθεί Ὁ πρίγκιπας τῶν πάγων: επενοήθη τόν δέκατον κι' ἕκτον χρόνον ἀπό ἱστορήσεως τῶν συμβάντων τῆς καταβασιᾶς τῶν ἱπποτῶν τῆς Χαϋδᾶς (Διάττων, 1991). Η συλλογή Άνθρωπος άνεμος κυκλοφορεί το 1999 (εκδ. Διάττων), και ακολουθεί το μυθιστόρημα Η πριγκίπισσα των ατμών (Διάττων, 2003), η συγκεντρωτική έκδοση των στίχων του Τα σπίτια είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες (εκδ. Παπαϊωάννου, 2004), η συλλογή σονέτων Εν αλί κείται προς ζόφον (Διάττων, 2004), το μυθιστόρημα Μία επιστολή προς την Γαλάτεια και οι μεταμορφώσεις του Μάρκου Σοντάτου (εκδ. Modern Times, 2005), η Καύση και αναχώρηση του ήλιου (Διάττων, 2006), η «μυθιστορηματική καταγραφή» Επισκέπτες στην χώρα του άλατος (Διάττων – Καστανιώτης, 2008), το Λαζαρέτο: Ο γάμος των τράγων: λοιμοκαθαρτήριο, δεσμωτήριο (Διάττων, 2010), η Μονοκατοικία στα χαλάσματα: ειρκτή του ενός (Andys Publishers, 2013), η Μετρική του θανάτου (Andys Publishers, 2013), και Η νύχτα του Όφη (Andys Publishers, 2014). Ο συγγραφέας, ποιητής και στιχουργός υπογράφει συχνά τα έργα του ως «Μιχαήλ Φραγκίσκος Μοσχονάς Μπουρμπούλης».
Ο Άγγελος Ε. Φωκάς (1931- ), ποιητής με εκδοτική παρουσία ήδη από τη δεκαετία του 1960, εμφανίζει έντονη εκδοτική δραστηριότητα και στην υπό εξέταση περίοδο: Εκδίδονται τα Συμβάντα σαν παραμύθια – ποιήματα (Εκδόσεις των Φίλων, 1993), Το ελάχιστο, το θαύμα (Εκδόσεις των Φίλων, 1994), Συντηρητής λειψάνων (Εκδόσεις των Φίλων, 1996), Μια φέτα ψωμί με ζάχαρη (Αρμός, 1997), Θαλασσινά μετέωρα (Αρμός, 1999), Βίος ησύχιος (Αρμός, 2002), Ως Προέλλην διάγω (Αρμός, 2005), Αιδήμων κωδωνοκρούστης (Αρμός, 2007), Ίον το εύοσμον και Ωδή σε μία γλάστρα (Αρμός, 2009), Μουσείο Βρεταννικών Νήσων: Το βρεταννικό μουσείο (Αρμός, 2010), Τα αβαθή νερά (Αρμός, 2013), Ω το φως, ω η δόξα, ω η αλήθεια (Αρμός, 2016).
Ποιητής με μακρόχρονη παρουσία στα γράμματα, από τη δεκαετία του 1940, ο Παναγής Λευκαδίτης (1919-) συνεχίζει τη δραστηριότητά του και στην τελευταία τριακονταετία: Το 1991 κυκλοφορούν τα Τρία ἀντιφασιστικά ποιήματα: (Γραμμένα στήν Κεφαλονιά τόν καιρό τῆς Ἰταλογερμανικῆς κατοχῆς) από τις εκδόσεις Μαυρίδης. Ακολουθούν τα: 12 τραγούδια για την Ερμίνα (Ιωλκός, 1993), Ονοσοφικόν: σατυρικά δεκάστιχα (Μαυρίδης, 1996), και Εξήντα ρομαντικά σονέτα (Μαυρίδης, 1997).
Ο Παναγιώτης Νικητέας (1951- ) συνεχίζει την εκδοτική του παραγωγή με δύο ποιητικές συλλογές: Στους διαδρόμους των γεγονότων (Αρσενίδης, 1990) και O Miranda του λυτρωμού (εκδ. Σοκόλη, 2005).
Η Βίβιαν Γιαννούδη-Αυγερινού, με εκδοτική παρουσία από τη δεκαετία του 1970, στην περίοδο που εξετάζουμε εκδίδει την ποιητική συλλογή Αχλύς (1993).
Ο Φώτης Ευαγγελάτος (1927-) με μακρά λογοτεχνική παρουσία από τη δεκαετία του 1960, εμφανίζεται με την ποιητική συλλογή Το σταυροδρόμι (Ιωλκός, 1996).
Ο Νικόλας Γαρμπής (1947-), με ποιητική παρουσία από τη δεκαετία του 1980, εμφανίζεται εδώ με την ποιητική συλλογή Καθρέφτη Καθρεφτάκι μου (Αχαϊκές εκδόσεις, 1993).
Ο Σπύρος Ζαχαράτος (1951-) τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση Σταλαγμίτες (Αίνος, 1987), εκδίδει το 1991 το Καταφύγιο και το 1997 τις Ανασκαφές (αμφότερα από τις εκδόσεις Αίνος). Με σημαντική στιχουργική παρουσία κοντά σε νεοέλληνες συνθέτες, θα επανεμφανιστεί το 2015 εκδίδοντας το Φύλακας Φυλαχτών: Στα χαρακώματα των ηττημένων (εκδ. Οδός Πανός).
Β. Μυθοπλαστική πεζογραφία
Η Καίη Τσιτσέλη (1926-2001) με καταγωγή από το Ληξούρι και συγγραφικό έργο στην αγγλική και την ελληνική γλώσσα εκδίδει στις εκδόσεις Άγρα τη συλλογή διηγημάτων Ο χορός των ωρών (1998), το αφήγημα Ο θάνατος μιας πόλης, που αναφέρεται στο Ληξούρι των σεισμών του 1953 (μφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου, 2000) και την ποιητική συλλογή Το Α και το Ω (μφρ. Άρης Μπερλής, 2006).
Η Αθηνά Κακούρη (1928- ) από κεφαλονίτικη οικογένεια της Πάτρας, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, εμφανίζεται και στο χώρο του ιστορικού μυθιστορήματος από τη δεκαετία του 1990 με μεγάλη απήχηση. Το 1993 εκδίδει το παιδικό μυθιστόρημα Με τα φτερά του Μαρίκα (εκδ. Κέδρος). Η συνέχεια θα έχει μυθιστορήματα που εκδίδονται από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας: Η σπορά του ανέμου (1994), Αύριο (1995), Πριμαρόλια (1998), Της τύχης το μαχαίρι (2000), Έγκλημα της μόδας (2000), Οι κήποι του διαβόλου (2001), Η κομμένη κεφαλή (2001), Ο χαρταετός (2002), Θέκλη (2005), Κυνηγός Φαντασμάτων (2007 – θα κυκλοφορήσει ξανά το 2011 από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη). Δύο ακόμη μυθιστορήματά της θα εκδοθούν από τον Καστανιώτη (Ξιφίρ Φαλέρ το 2009 και Πασαδόροι και βαστάζοι το 2011).
Η Ανδρεάς Τραυλού-Μεσσάρη είχε ήδη από τη δεκαετία του 1980 παρουσιάσει την αυτοτελή έκδοση διηγημάτων της Σιωπηλοί δρόμοι (εκδ. Γραμμή, 1984). Στις δεκαετίες του 1990 και του 2000 δοκίμασε, με μεγάλη επιτυχία και βραβεύσεις τη μεγάλη φόρμα του μυθιστορήματος. Το 1992 δημοσιεύεται από τις εκδόσεις Λογοθέτης το μυθιστόρημα Της τυφλής ανεμοθύελλας που θα τιμηθεί με το Α΄ βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, το 1994. Η συνέχεια θα έρθει το 1999, αυτή τη φορά από τις εκδόσεις Οδυσσέας, με το μυθιστόρημα Στη φωλιά του άσπρου γέρακα. Στον καινούριο αιώνα θα αφήσει το αποτύπωμά της με το μυθιστόρημα Χίλια φεγγάρια βροχή, που εκδόθηκε από τον Ηριδανό το 2008.
Η Ρίτα Τσιντίλη-Βλησμά συνιστά μια ιδιαίτερη «κατηγορία» λογοτέχνιδος. Η αγάπη της για τα δυο νησιά μας, Ιθάκη και Κεφαλονιά, οδηγεί τους συγγραφικούς της δρόμους στην καταγραφή λαογραφικών στοιχείων, αλλά και σε αφιερωματικά βιβλία σε εμβληματικές προσωπικότητες των νησιών, «κεντημένα» με τη λογοτεχνική της πένα, αλλά πάντα με σεβασμό στην αλήθεια και στην Ιστορία. Στην υπό εξέταση περίοδο, θα συναντήσουμε τα έργα της: Απ’ την παλιά κασέλα (Ίθακος, 1985-1997), Παύλος Δελαπόρτας – Νίκος Καρβούνης: Αφιέρωμα μνήμης σε δυο μεγάλες μορφές (Αδελφότητα Κεφαλλήνων και Ιθακησίων Πειραιά, 1991), την επιμέλειά της στο έργο του Σπύρου Χ. Δενδρινού (1953-1994) Για την Ιθάκη που άφησα (εκδ. Ένωσης απανταχού Ιθακησίων, 2007), και Τότε που μετρούσαν τις νύχτες τ’ άστρα: αγώνες και αγωνίες (από αφηγήσεις του Νίκου Καραντηνού), (εκδ. συλ. Εύγερος, 2009).
Ιδιαίτερα έντονη είναι η εκδοτική δραστηριότητα που εμφανίζει στην υπό εξέταση περίοδο ο ηθοποιός και συγγραφέας Μάκης Πανώριος (1935-). Ήδη στα γράμματα από το 1970, ο Πανώριος εκδίδει το θεατρικό έργο Η αυτοκρατορία της μηχανής (Δωδώνη, 1992), τη νουβέλα Ακόμη και τα πουλιά (Αίολος, 1994), τη συλλογή διηγημάτων Αύριο (Αίολος, 1996), το μυθιστόρημα Το καράβι στο βουνό (Καστανιώτης, 2000), τις νουβέλες Η καταδίκη-η διαδρομή (επανεκδίδονται δύο παλαιότερες νουβέλες του από τις εκδόσεις Αίολος το 2005), το μυθιστόρημα Το Μαυσωλείο (Κέδρος, 2006), τη συλλογή Ο Ξένος Φαέθων και άλλα διηγήματα (Πύλη, 2010), το μυθιστόρημα Η σιωπή στο τέλος του δρόμου (εκδ. Οξύ, 2010)[3] και ένα ακόμα μυθιστόρημα με τίτλο Όταν έρθει η νύχτα (εκδ. Γρηγόρη, 2015).
Ο Βαγγέλης Σακκάτος (Νιοχώρι 1930 -  ) δημοσιογράφος, με έντονη αντιστασιακή δράση εναντίον της Χούντας και πολλά βιβλία ιστορικού και πολιτικού περιεχομένου, το Χωρίς διαβατήριο: τα διηγήματα της ξενιτιάς (1996) και Ο σκύλος μου ο Φελίξ και το Μάαστριχ. Ιστορίες σκυλιών, δασών και μιας προβατίνας (1998).
Ο Καθηγητής του Παντείου Δημήτρης Ποταμιάνος (1943-2015) δίνει το πρώτο του δείγμα μυθοπλαστικής πεζογραφίας το 1995 με το μυθιστόρημα Χωρικά ύδατα (εκδ. Καστανιώτη), Τελευταίο του βιβλίο, λίγο πριν πεθάνει, το Αμφιθέατρο (εκδ. Ποταμός, 2014).
Η Μοιράννα Γεράκη, η οποία είχε εκδώσει βιβλία και στη δεκαετία του 1980, εκδίδει το 1998 το πεζογράφημα Είμαστε αδέλφια / Siamo fratelli.
Ο Σπύρος Τάση Μπεκατώρος, εκδότης, μεταξύ άλλων, και της εφημερίδας Παλμός Κεφαλονιάς και Ιθάκης, εξέδωσε δύο βιβλία στην υπό εξέταση περίοδο: Η φυγή της θυγατέρας μου – Κεφαλονιά 1843: ηθογράφημα (2009) και Στα χρόνια τση παδέλας: Κεφαλονιά  (2009).
Ο Μάκης Ρουχωτάς (1923-2012) με εκδοτική παρουσία και στις προηγούμενες δεκαετίες, δημοσίευσε δυο λογοτεχνικά βιβλία: Μάνα (1994) και Θεόρατα ύψη, απύθμενη σήψη, απέραντη θλίψη (εκδ. Financial Forum, 1996).
Γ. Η Σάτιρα
Στον σατιρικό λόγο, με μεγάλη παράδοση στην Κεφαλονιά για πάνω από δυο αιώνες, πολυγραφότερος συγγραφέας είναι ο Βαγγέλης Φλωράτος (1932- ). Στην υπό εξέταση περίοδο συναντάμε το ευθυμογράφημα Ου μοιχεύσεις (1990), τις συλλογές κειμένων και ποιημάτων Ο πραματευτής – ο μπουντουλίνος (2004),  Ιδού ο άνθρωπος ιδού και το σόι του (Τάδε Έφη, 2005), Κεφαλονίτικα 100% (2 τόμοι, 2006 και τόμος Γ΄ υπό τον τίτλο Κεφαλονίτικα σατιρικά τόμος Γ΄, 2010), Στιγμές μοναξιάς (2007), Πετριές στον ήλιο (2007),  την ηθογραφία Το καφενείο της Αντωνίας (2009),  το σατιρικό μυθιστόρημα Ο άντρας της γυναίκας μου (2010), και τη συλλογή Γυναίκες, τα άνθη του καλού (2011). Την ίδια περίοδο κυκλοφορεί και τη σατιρική εφημερίδα Το κεφαλονίτικο δαιμόνιο.
3.      Λογοτέχνες που το μεγαλύτερο μέρος των αυτοτελών τους εκδόσεων εμφανίζεται μετά το 1990
Η νέα εποχή δείχνει πως η ζυγαριά της κεφαλονίτικης λογοτεχνικής παραγωγής αρχίζει πλέον να γέρνει υπέρ της πεζογραφίας, όχι μόνο ως προς τον αριθμό των εκδόσεων, αλλά και ως προς την απήχηση και εμβέλειά τους. Σταδιακά, η ποίηση περιορίζεται σε εκδόσεις αυτοχρηματοδοτούμενες, ενώ η πεζογραφία σε πολλές περιπτώσεις, μέσα από μεγάλους εκδοτικούς οίκους της Αθήνας καθιστά τους λογοτέχνες γνωστούς στο αναγνωστικό κοινό ολόκληρης της Ελλάδας.
Α. Μυθοπλαστική πεζογραφία
Α1. Μυθιστόρημα
Μεγάλη είναι η συγγραφική παραγωγή της Μαρίας Σκιαδαρέση (1956- ), με καταγωγή από την Πύλαρο, που ακροβατεί ανάμεσα σε δύο λογοτεχνικούς κόσμους: Το ιστορικό μυθιστόρημα και την παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν το μυθιστόρημα Άτροπος ή η ζωή και ο θάνατος της Βενετίας Δαπόντε (Πατάκης, 1996), η νουβέλα Και νεκρούς ανασταίνει (Πατάκης, 1997), οι νουβέλες Κίτρινος χρόνος (Πατάκης, 1999), το μυθιστόρημα Με το φεγγάρι στην πλάτη (Καστανιώτης, 2003), τη συλλογή διηγημάτων Όπως οι άπιστοι κι εμείς (Καστανιώτης, 2005) και Χάλκινον γένος (Πατάκης, 2013). Στην παιδική-εφηβική λογοτεχνία συναντάμε τα βιβλία: Ο θησαυρός του Ασπρογένη (Πατάκης, 1998), Καλημέρα, καληνύχτα (Πατάκης, 1999), Γιλάν, ή η πριγκίπισσα των φιδιών (Φαντασία, 2004), και Τα παιδιά του δράκου (Σύγχρονη έκφραση, 2011).
Η Ευρυδίκη Λειβαδά, εκδότης του πολιτιστικού περιοδικού Οδύσσεια και συγγραφέας πολλών ιστορικών μελετών με θεματικό επίκεντρο πάντοτε την Κεφαλονιά, έχει εκδώσει και τρία ιστορικά μυθιστορήματα, όπου εμφανίζεται η ιδιαιτερότητα να τεκμηριώνεται η μυθοπλασία με ιστορικές πληροφορίες. Πρωτοεμφανίζεται το 1997 με το μυθιστόρημα Κεφαλληνία Κεφαλλήνων (εκδ. Δωρικός), το οποίο θα επανακυκλοφορήσει με τίτλο Fabula (Λιβάνης, 2004). Η συνέχεια θα έρθει το 2007 με το βραβευμένο μυθιστόρημα Στα στενά της χίμαιρας: Οι περιπέτειες του Έλληνα θαλασσοπόρου Χουάν ντε Φούκα (εκδ.Κέδρος) και ένα ακόμη με τίτλο Στα σκαλοπάτια τ’ ουρανού (Λιβάνης, 2014).
Ο Τηλέμαχος Μαράτος έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα: Βαρδιάνοι (Κέδρος, 2001), Μιγέλ Θαλασσινός (Κέδρος, 2003) και Σκάζκα – σαν παραμύθι (εκδ. Θίνες, 2013).
Και ο Τζώρτζης Ι. Μαράτος αφηγείται θαλασσινές ιστορίες στις δύο συλλογές διηγημάτων του: Ο λαθρεπιβάτης Ιωάννης Μεταξάς και άλλες ιστορίες (Καστανιώτης, 2000) και Απαγορευτικόν απόπλου: Θαλασσινές ιστορίες και διηγήματα (Εστία, 2002), αλλά και στο μυθιστόρημά του Οι τυφώνες ήταν γένους θηλυκού (Εστία, 2007).
Ο Διονύσης Λαγγούσης (1939- ) εμφανίζεται το 2001 με το μυθιστόρημα Ο ήχος της τελευταίας καμπάνας (Ελληνικά γράμματα, 2001) και επανέρχεται το 2007 με το μυθιστόρημα Το πούσι ήταν μολυβένιο (εκδ. Κορυφή).
Ο Φώτης Σιμάτος εμφανίζεται το 2004 με το μυθιστόρημά του Κόκκινα όλα (εκδ. Ζαχαρόπουλος), και ένα ακόμα μυθιστόρημα το 2011 με τίτλο Besame mucho (εκδ. Τετράγωνο).
Η Αναστασία Κουρουπού εμφανίστηκε το 2004 με το πεζογράφημα Η εντολή της αρμονίας (εκδ. Πύρινος Κόσμος) και πρόσφατα με το ηλεκτρονικό βιβλίο Κέφαλος, ο γιος των θεών.
Ο Μάνος Θανόπουλος, που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή, στον εκδοτικό του οίκο  «Κοθρεύς» εξέδωσε συνολικά τέσσερα μυθιστορήματα: Η οχιά (2004), Οι αφέντες (2006), Αγνώστου πατρός (2008), Οι τύψεις (2009).
Ο Ερωτόκριτος Καλογεράτος (1960- ) δημοσιεύει το 2004 το ιστορικό του μυθιστόρημα Ο σταυρός των ιπποτών (εκδ. Περίπλους), το οποίο θα επανεκδοθεί το 2013 από τις εκδόσεις «Ελευθεριακή κουλτούρα».
Η Σοφία Αράβου-Παπαδάτου (1952- ) εμφανίζεται το 2005 με τη νουβέλα Ο έρωτας αντίστιξη στον φόβο (εκδ. Ελληνικά Γράμματα). Το 2016 επανεμφανίζεται με Τα χέρια (εκδ. Όστρια) και την ίδια χρονιά με τα Λαλιεύματα (εκδ. Όστρια).
Η κεφαλονίτισσα ζωγράφος Πολύμνια έχει εκδώσει με το όνομα Α. Πολάτου-Βαγγελάτου σειρά μυθιστορημάτων: Πρωτοεμφανίζεται το 2007 με το Μάτια μου γλυκά, φως μου εσύ. Θα ακολουθήσουν τα: Μόλις σκότωσα τη σκιά μου (Πικραμένος, 2011), Αυτός ο μπόγος είναι γεμάτος με όνειρα (Πικραμένος, 2012), Τα ανώνυμα γράμματα έγιναν κατακόκκινα (Πικραμένος, 2013), Κάτω από τη σκιά της χρυσόσκονης (Πικραμένος, 2016), Και η ζωή επιμένει να συνεχίζεται (Πικραμένος, 2017).
Ο ιατρός Διονύσης Βαλλιανάτος (1951-) εμφανίζεται με το μυθιστόρημα Ένα espresso παρακαλώ (Ιωλκός, 2003). Την ίδια χρονιά εκδίδει την ποιητική συλλογή Ουτοπία και αναζήτηση (Ιωλκός, 2003). Ακολουθούν τα μυθιστορήματα Παραιτούμαι από την αγωνία ν’ αγαπάω (Διάστερος, 2004) και Αναμνήσεις από το μέλλον (Παπαζήσης, 2008),  τα θεατρικά έργα Τέσσερις γυναίκες απολογούνται (2013), και Ο Νάνος και οι Χιονάτες του (εκδ. Φοιτητικό, 2014) και η ποιητική ανθολογία Ταξίδι στο απόλυτο συναίσθημα (εκδ. Φοιτητικό, 2014).
Η Έλλη Κανέλλου-Κουνάδη εμφανίζεται το 1991 με την ποιητική συλλογή Οι στίχοι μου (εκδ. Κωστόπουλος), αλλά θα συνεχίσει με μυθοπλαστική πεζογραφία στον καινούριο αιώνα, που εκδίδονται τα μυθιστορήματα Γράμμα από τη Βαγδάτη (Μέδουσα, 2002) και Το ανυπόταχτο του έρωτα (Εκδ. Σοκόλη, 2008).
Ο νομικός και συγγραφέας Σταύρος Αντύπας (1974-) έχει εκδώσει το πεζογράφημα ΒΚ: Το βουβό κίνημα στα πρόθυρα κοινωνικής κρίσης (εκδ. Φιλόγραφο, 2007).
Η Αικατερίνη Γεωργακάτου εκδίδει το 2009 το ιστορικό μυθιστόρημα Ο κουρσαροφάγος: Ευάγγελος Διομήδους Τρωιάννος (εκδ. Ζαχαρόπουλος).
Ο Γιώργος Ν. Αλεξάτος (1956-) έχει δημοσιεύσει τα μυθιστορήματα Πλατεία Μπελογιάννη (εκδ. ΚΨΜ, 2010) και Η παράξενη υπόσχεση (εκδ. Άπαρσις, 2012).
Ο ιστορικός Νίκος Μοσχονάς εμφανίζεται και στον πεζογραφικό λόγο το 2011 με το έργο Απρόοπτα περιστατικά (εκδ. Γκόνη).
Η Χριστίνα Γαρμπή κυκλοφόρησε το 2013 το μυθιστόρημα Φυγή ελπίδας από τις εκδόσεις Σαΐτης και το 2016 το μυθιστόρημα Βαδίζοντας στα μονοπάτια της καρδιάς.
Η Έλλη Μαζωνάκη έχει δημοσιεύσει μέχρι τώρα δύο μυθιστορήματα: Κι όμως, αν με ρωτούσες (Σύγχρονοι ορίζοντες, 2013) και Το καλοκαίρι που σταμάτησε ο χρόνος (Ownbook, 2016).
Ο φιλόλογος Θεοδόσης Μοσχόπουλος (1937-) έχει δημοσιεύσει μέχρι στιγμής τις Χειραψίες με την τρέλα (εκδ. Ελπήνωρ, 1995) και  δύο μυθιστορήματα: Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού (εκδ. Ωκεανός, 2014) και Γκαλίνα, η καλόγρια της αμαρτίας (εκδ. Ωκεανός, 2016).
Ο εικαστικός και συγγραφέας Αριστοτέλης Μπατιστάτος (1968-) έχει δημοσιεύσει (εκδόσεις Όστρια), μία συλλογή διηγημάτων (Μαθήματα ορθογραφίας, 2014), ένα μυθιστόρημα (Το πόδι της χήνας, 2015) και το θεατρικό έργο ΤΑΚ (2016).
Η Ρόμυ Παπαδάτου δημοσίευσε το 2014 το μυθιστόρημα Χόρεψε στη βροχή (εκδ. Κουκκίδα).
Ο Μαρίνος Σκλαβουνάκης, δημοσίευσε το 2014 το πεζογράφημα Συζητώντας με τον Πλάτωνα (εκδ. ownbook).
Ο καθηγητής Γιώργος Παξινός εξέδωσε το 2015 το μυθιστόρημα Κατ’ εικόνα (εκδ. Λιβάνη).
Ο εκπαιδευτικός Παύλος Βασιλάτος εξέδωσε το 2015 το μυθιστόρημα Η παρέα (στο Νέο Ικόνιο), εκδόσεις Ownbook.
Η νομικός, μεγαλωμένη στην Κεφαλονιά Ιωάννα Θεοδωράτου εμφανίστηκε το 2016 με το μυθιστόρημά της Αύγουστος Οίνος (εκδ. Ωκεανίδα).
Η ηθοποιός και σκηνοθέτις Μαρία Τσιμά εξέδωσε τη νουβέλα Το Λιθόστρατο (εκδ. Στερέωμα, 2017), που είναι η πρώτη της αυτοτελής μυθοπλαστική έκδοση.
Α2. Διήγημα και παιδικό βιβλίο
Ο γεννημένος στη Ζάκυνθο Γεράσιμος Α. Ρηγάτος, καθηγητής ιατρικής, με πλειάδα ιστορικών, ιατρικών και λαογραφικών βιβλίων, έχει δοκιμάσει τις δυνάμεις του και στη λογοτεχνία. Το 1995 κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων Περιπέτειες ενός μεσημεριού (εκδ. Δωδώνη). Ο Ρηγάτος συνεχίζει και πάλι με διήγημα (Είδωλο, εκδ. Δωδώνη, 1997 και Έρως φυγής, εκδ. Πατάκη, 1999 και Ψάχνανε τον τρόπο να χαμογελάνε, εκδ. Μύρτος, 2006).
Η διηγηματογράφος Βίκυ Γεωργοπούλου εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1995 με τη συλλογή Κράτος Κεραιών (εκδ. Κάκτος). Ακολουθούν Το νησί του νου (Ανατολικός, 1999), και Γούρι από φελλό (Ροδακιό, 2007).
Η ιστορικός της εκπαίδευσης Ευαγγελία Καλεράντε (1962- ) έχει δημοσιεύσει το παιδικό βιβλίο Φιλιά, Μελένια! (εικονογράφηση: Ρωξάνη, εκδ. Ατραπός, 2005).
Ο φιλόλογος Γιώργος Χ. Ρεπούσης εξέδωσε δύο συλλογές διηγημάτων: Υβριδικά σύμμεικτα: μάσκες για αναζωογόνηση (2011) και Γοητευτικά ανασφαλείς και σπινθηρίζοντες (Μεταίχμιο, 2013).
Οι Κανελλίνα Μενούτη και Χρήστος Χριστόπουλος εξέδωσαν το παραμύθι Ο δράκος του Αίνου σε εικονογράφηση του Θανάση Γκιόκα (Αιγιαλός, 2015).
Η Δήμητρα Παπαγεωργίου εξέδωσε το 2016 το παραμύθι Όνειρα, μυστικά και ευχές, σε εικονογράφηση Νικήτα Γκάρετς (εκδ. Φυλάτος).
Ο εκπαιδευτικός Γεράσιμος Τσιμάρας (1971- ) εμφανίζεται το 2017 με τη συλλογή διηγημάτων Ανθρώπου ψυχαί (εκδ. Λογείον).
Ο Νικόλαος Βαλλιανάτος εμφανίζεται με τη συλλογή διηγημάτων Πρόσωπο με πρόσωπο (εκδ. Ύφος, 2007) και επανέρχεται το 2016 με την ποιητική συλλογή Αιμάτινη (εκδ. Λαγουδέρα).
Β. Ποίηση
Ο εντοπισμός όλων των ποιητικών συλλογών που έχουν εκδοθεί στο διάστημα αυτό είναι έργο δύσκολο. Αρκετές συλλογές είναι αυτοεκδόσεις, που δεν φτάνουν στα ράφια των βιβλιοθηκών και κυκλοφορούν σε μικρό αριθμό αντιτύπων. Υπό αυτή την έννοια, η παρούσα καταγραφή είναι ατελέστερη σε σχέση με όλες τις άλλες κατηγορίες.
Η  φιλόλογος και ποιήτρια Μαρία Μαρκαντωνάτου (1940 - ) παρουσιάζει στην εξεταζόμενη περίοδο και τις ποιητικές της συλλογές Φωνές χρωμάτων (Ανατολικός, 1999), Σκάλα μυστική (Ανατολικός, 2004), Στη χλόη βαθιά (Ανατολικός, 2009).
Ο ιστορικός Πέτρος Πετράτος δημοσιεύει το 1995 την ποιητική του συλλογή Ωδή στην πέτρα, που θα πραγματοποιήσει τη δεύτερη έκδοσή της το 2000 (εκδ. Σίσυφος).
Η Καλή Καλεράντε-Καγγελάρη παρουσιάζει το 2000 το έργο Βίοι παράλληλοι / Εκ βαθέων (de profundis) (εκδ. Σίσυφος). Θα ακολουθήσει σειρά ποιητικών συλλογών: Όψη αγάπης (Σίσυφος, 2002), Το μετά του μέλλοντος (Σίσυφος, 2002), Άλλοθι ονείρου (Σίσυφος, 2002), ‘Υψος εποχής: από το Πολυτεχνείο στους Ολυμπιακούς (Σίσυφος, 2003), Χρώμα πόνου (Σίσυφος, 2003), το εικονογραφημένο Ύμνος Αθάνατος που εκδόθηκε αυτοτελώς και στην αγγλική γλώσσα (Immortal Anthem), αμφότερα από τις εκδόσεις Ατραπός, Το τσουνάμι του χαμού και το τσουνάμι της ελπίδας (Καρούσος, 2006), Πυρομένες αλήθειες (Καρούσος, 2007).
Η σύμβουλος φιλολόγων και πρόεδρος του τοπικού Λυκείου Ελληνίδων Ευρώπη Μοσχονά-Μαραγκάκη εμφανίζεται στη δεκαετία του 1990 με τις συλλογές Καίρια και με αγάπη και 24 λόγια και ένα παραμύθι, ενώ το 2007 θα εκδώσει το Δι’ ελέου και φόβου (εκδ. Ταξιδευτής). Η Ευρώπη Μοσχονά είναι επίσης συγγραφέας παραμυθιών, από τα οποία ένα, το Μια μέρα γεμάτη τίποτα θα εκδοθεί, εικονογραφημένο από τον Θανάση Γκιόκα το 2016 (εκδ. Αιγιαλός).
Ο Σαράντης Αλιβιζάτος (1951- ) στιχουργός μεγάλων επιτυχιών, που συνεργάστηκε με σπουδαίους Έλληνες συνθέτες και τραγουδιστές, έχει εκδώσει και ποιητικές συλλογές : Δήλος: Νήσος Ιερή (Δωδώνη, 2002), Μεθυσμένη (χώρα του ήλιου), Θέλω να σου διαβάζω θάλασσα.[4]
Η εκπαιδευτικός Ελευθερία Θεοτοκάτου με καταγωγή από το Ληξούρι έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: Διάττοντες (2007), Ποιήματα: αποδημία – περιπλανήσεις – ελεγεία (2009) και Ποιήματα: ηχώ στο πέλαγο, υάκινθοι, ήβη (εκδ. Λοράνδου, 2014).
Ο Γεώργιος Αυγουστάτος (1962- ) εκδίδει δύο ποιητικές συλλογές. Τα Ποιήματα (Αιγιαλός, 2008) και τα Ποιήματα 2008-2012 (Αιγιαλός, 2012).
Ο Γιώργος Ι. Σπηλιώτης εμφανίζεται την πρώτη δεκαετία του αιώνα μας με τις συλλογές Θάλασσα αγάπη μου και Θάλλον ελαίας.[5] Έχει εκδώσει επίσης τις συλλογές Φάρος Ο ναυτικός μου σάκος (εκδ. Πικραμένος, 2013),  Θάλασσα, ο μεγάλος έρωτάς μου (2016), αλλά και το ποιητικό έργο Το ταξίδι του Οδυσσέα στη Θούλη.
Η Γαλάτεια Ι. Βέρρα (1976 - ), μουσικός, έχει ως τώρα εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές: Η πρώτη (Η ευγένεια των ήχων) δημοσιεύεται το 2011, από τις εκδόσεις «Ο Κήπος με τις λέξεις». Οι τρεις επόμενες κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης: Χρώματα αλήθειας (2012), Άχρονα πρόσωπα (2014) και Τροχιές πορφυρές (2015).
Η Μαρία Βλάχου, νηπιαγωγός, έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Πρωτοεμφανίζεται με το Λίγα μέτρα πιο πέρα (2015) και το Σώμα πτυχώσεων (Περισπωμένη, 2016).
Ο Παναγιώτης Τζαννετάτος (1989- ) πρωτοεμφανίζεται το 2011 με την ποιητική συλλογή του Ποιήματα.  Θα ακολουθήσουν ακόμα δύο συλλογές: 12 ποιήματα του δρόμου (α΄έκδ. 2012, β΄ έκδ. 2013) και το 2015 Η εποχή των ανθρώπων (εκδ. Γαβριηλίδης).
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Αναστάσιος-Ιωάννης Μεταξάς έχει εκδώσει, μεταξύ άλλων και μια ποιητική συλλογή (Κατά καιρούς, εκδ. Γαβριηλίδης, 2011).
Ο ληξουριώτης Βάσος Λιβιεράτος (1937- ) εκδίδει το 2012 τη συλλογή Πατρίδα μου Κεφαλονιά και άλλα ποιήματα.
Ο δάσκαλος και ερευνητής της κεφαλληνιακής λαογραφίας Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Κραυγοφευγαλέα οράματα – ροδοσταλιές των Ορφικών στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Από τις εκδόσεις «Οδός Πανός» δημοσιεύεται το 2014  συγκεντρωτικά το έργο του ποιητή Κώστα Παν. Γεωργόπουλου, γνωστού με το ψευδώνυμο «Πακιόλος» (Τα ποιήματα 1970-2014).
Ο Σωτήρης Λασκαράτος έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Διπλός καημός (2007) και Στο βλέμμα του χρόνου (2009) στις εκδόσεις Λιβάνη.
Η Κωνσταντίνα Κουρκουμέλη-Σμιτ έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Παλινδρόμηση (Ανατολικός, 2016).
Αξίζει, τέλος, να σημειώσουμε ότι το 2001 εκδόθηκε από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Κεφαλονιάς-Ιθάκης, σε επιμέλεια Θεοδώρας Ζαφειράτου, το έργο του λαϊκού ποιητή Παναγιώτη Γεωργόπουλου (Χωριάτη) Κόλαση: Ποιητική συλλογή με θέμα την κατοχική περίοδο στην Κεφαλλονιά.
Γ. Σάτιρα
Πλούσιο ήταν και το σατιρικό έργο που άφησε ο τυπογράφος Γεράσιμος Αυγουστάτος (1945-2014), ο οποίος εξέδωσε βιβλία με κεφαλονίτικες σάτιρες, τα Σάτιρα και Ρίμνες τση Κεφαλονιάς, Κεφαλονίτικες Ιστορίες και Σάτιρα, Ευτράπελα καμώματα: «Κεφαλονίτικες Ιστορίες» και Υπέροχοι τύποι σε Κεφαλονίτικους σατιρικούς στίχους και Η Μπαράκα του Κοσπετώνη (2002), όλα από τις εκδόσεις Rada Εκδοτική.
Σατιρικά είναι ως επί το πλείστον τα ποιήματα και τα πεζογραφήματα που υπογράφει ο Σπυρίδων Λυκούδης (Γερασιμάκης ο οξύθυμος: Κεφαλονίτικες κουρλαμάδες: Αληθινές ιστορίες, εκδ. Ηχόραμα media, 2014· Σπέρος ο ανεπανάληπτος, εκδ. Αγγελάκη, 2014).
Δ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ
Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στους Κεφαλονίτες λογοτέχνες της διασποράς. Αναφέρουμε ενδεικτικά τους πιο γνωστούς, με τη βεβαιότητα ότι θα υπάρχουν κι άλλοι – η καταγραφή τους είναι ασφαλώς ελκυστικό αντικείμενο για μια πιο ενδελεχή μελέτη:
Ο Μάκης Τζιλιάνος (1936-2016) δημοσίευε και διένειμε πολλές συλλογές ποιημάτων του σε φυλλάδια. Με αυτοτελή λογοτεχνική παραγωγή ήδη από τη δεκαετία του 1970. Στην υπό εξέταση περίοδο εκδίδονται δύο θεατρικά έργα: Ο καλόγερος και ο καθρέφτης (Παπαζήσης, 2001), και Έξοδος στο πλήθος: δράμα σε 4 πράξεις (Ιωλκός, 1998), αλλά και την ποιητική του συλλογή Αλλοιώσχημα: 100 σονέτα (εκδ. Δρόμων, 2010).
Συνεχίζεται επίσης η από τις προηγούμενες δεκαετίες έντονη παρουσία στα γράμματα του Ρήγα Καππάτου (1934-). Μεταφράσεις, ανθολογίες, αλλά και η προσωπική του λογοτεχνική γραφή. Το 2001 κυκλοφορεί Η ευθανασία του Καντάρα και άλλες ιστορίες με ζώα (Εκάτη, 2001) και το 2009 η ποιητική συλλογή Όλη η Ελλάδα (Εκάτη, 2009). Ο Καππάτος θα φέρει στο φως και τον ποιητή Αλέξανδρο Μοντεσάντο (1898-1965), με την έκδοση Τα ποιήματα του πλοίαρχου Αλέξανδρου Μοντεσάντου (Εκάτη, 2004). Ποιήματα του Αλέξανδρου Μοντεσάντου είχαν κυκλοφορήσει και το 1990 από τις εκδόσεις Έρασμος (Barco, Macao κ.ά. ποιήματα, επίλογος Μάριου Μαρκίδη).
Και ο Γαβριήλ Παναγιωσούλης (1933- ) εκδίδει στην υπό εξέταση περίοδο τρία λογοτεχνικά βιβλία: Αχ, να ΄ξερα (Κυριακίδης, 2002), Ο καθρέφτης και η ομίχλη (Κυριακίδης, 2005) και Σταλαγματιές από μπλε τριαντάφυλλα (Κυριακίδης, 2006).
Με μακρά λογοτεχνική παρουσία ήδη από τη δεκαετία του 1960, η Ελένη Φλωράτου-Παϊδούση εκδίδει ένα μυθιστόρημα με τίτλο Το τελευταίο χελιδόνι (Σύγχρονη Εποχή, 1992).
Ε. ΛΑΪΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στην τρίτομη συλλογή των Γεράσιμου Μπάλλα και Νίκης Λάσκαρη-Μπάλλα Λαογραφικά Κεφαλονιάς, που εκδόθηκε από την Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών (τόμος Α΄: Λιανοτράγουδα, 2007, τόμος Β΄: Δημοτικά τραγούδια, 2009 και τόμος Γ΄: Λαϊκή ποίηση, 2010). Η βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών συλλογή αυτή, καρπός πολυετούς καταγραφής, διέσωσε ένα μεγάλο μέρος της κεφαλονίτικης λαϊκής ποίησης που αλλιώς θα ήταν καταδικασμένο στην αφάνεια.
Η κριτική αποτίμηση των παραπάνω έργων ασφαλώς δεν ανήκει στους σκοπούς της παρούσας εργασίας. Ας αρκεστούμε στη διαπίστωση ότι η φλόγα της λογοτεχνίας είναι ακόμα ζωντανή σ’ αυτό το νησί. Ωστόσο δεν αρκεί να υπάρχει μόνο στην ψυχή του ποιητή ή του πεζογράφου. Τα έργα του λόγου γράφονται για να αγαπηθούν από τους αναγνώστες. Αλλιώς θα έμεναν για πάντα κλεισμένα στα συρτάρια. Όχι για να κερδίσουν χρήματα οι συγγραφείς, αλλά για να νιώσουν την απίστευτη χαρά ότι το δικό τους συναίσθημα άγγιξε και τις καρδιές κάποιων άλλων ανθρώπων, έστω ενός. Αυτή είναι και η μεγάλη αξία της λογοτεχνικής εμπειρίας. Να συναντιούνται τα συναισθήματά μας. Εκείνα των συγγραφέων με εμάς των αναγνωστών. Η λογοτεχνία λοιπόν δεν χρειάζεται μόνο έμπνευση και ψυχή, χρειάζεται και αναγνώστες. Ας αγαπήσουμε λοιπόν το βιβλίο κι ας μεταδώσουμε την αγάπη γι’ αυτό στα παιδιά μας, στους μαθητές μας, στους φίλους μας. Η λογοτεχνία αγαπιέται από στόμα σε στόμα. Κι ο αναγνώστης γίνεται καλύτερος άνθρωπος σελίδα με τη σελίδα…








[1] Μέχρι στιγμής αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω: Τον κ. Πέτρο Πετράτο, τον κ. Σπύρο Ζαχαράτο, τον κ. Χαράλαμπο Μακρή και την κ. Ελένη Αντωνάτου.
[2] Τηλέμαχος Καραβίας, «Η Ιθάκη και οι ποιητές της», στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.ithacanews.gr/i-ithaki-ke-i-piites-tis/ [δημοσιεύτηκε: 17 Ιουν. 2015, πρόσβαση: 4 Ιουν. 2017].
[3] Βλ. «Εργογραφία -  δραστηριότητες Μάκη Πανώριου», Κυμοθόη, τόμος 21 (2011), σελ. 45-48.
[4] Οι δύο τελευταίοι τίτλοι μνημονεύονται από τον ίδιο τον Σαράντη Αλιβιζάτο, σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Γιώργο Χαλαβαζή («Μια εκ βαθέων συνέντευξη του διακεκριμένου Κεφαλονίτη στιχουργού Σαράντη Αλιβιζάτου στην «Ελλάς του 2014», δημοσίευση στην ιστοσελίδα http://www.inkefalonia.gr/synenteyxeis/25165-mia-ek-vatheon-synentefksi-tou-diakekrimenou-kefaloniti-stixourgoy-saranti-alivizatou-stin-ellas-tou-2014 [ημερομ. δημοσίευσης 13/1/2017, πρόσβαση 3/6/2017]
[5] Οι πληροφορίες έχουν συλλεγεί από την προσωπική ιστοσελίδα του Γιώργου Σπηλιώτη yorgos-spiliotis.com [πρόσβαση 3/6/2017].

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει [κουβεντιάζοντας μ' ένα τραγούδι]

"Το χώμα βάφτηκε κόκκινο" του Βασίλη Γεωργιάδη και ο Μαρίνος Αντύπας

Τα σχολικά βιβλία χθες και σήμερα