Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2017

Δυο λόγια για την "Ιστορία ενός Γαλόπουλου" του Ανδρέα Λασκαράτου

Εικόνα
Το 1924 κυκλοφορούν στην Αθήνα, από τον εκδοτικό οίκο «Ελευθερουδάκης», τα «Ήθη, έθιμα και δοξασίες της Κεφαλονιάς» του Ανδρέα Λασκαράτου. Έχουν περάσει 23 χρόνια από τον θάνατό του (1901) και 38 χρόνια από την έκδοση του τελευταίου εν ζωή βιβλίου του («Ιδού ο άνθρωπος», 1886). Στην «ειδοποίηση» του βιβλίου ο Λασκαράτος αναφέρει: «Η εύρεση, ή άλλως η φαντασία σε τούτες μου τες μικρές διήγησες, είναι όλη εις την ραφήν της ύλης. Η ύλη είναι ιστορική, οποίαν την είδα στην κοινωνίαν.

Ο δράκος του Αίνου

Εικόνα
Κανελλίνα Μενούτη, Χρήστος  Χριστόπουλος «Ο Δράκος του Αίνου» Εικονογράφηση:  Θανάσης Γκιόκας, Εκδόσεις Αιγιαλός, Αργοστόλι 2015, σελ. 16. Οι «συμβατικοί» τρόποι προσέγγισης του λαϊκού μας πολιτισμού συχνά δυσκολεύονται να προσεγγίσουν το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, τα παιδιά, την καινούρια γενιά, εκεί που θα κριθεί τι είναι εκείνο που θα επιβιώσει από το πολιτισμικό «κεκτημένο» που μεταδίδεται από τη μία γενιά στην άλλη. Αυτό που ονομάζουμε «παράδοση» διηθίζεται στο πρίσμα της καινούριας γενιάς. Άλλοτε χάνεται, άλλοτε επιβιώνει. Τα έθιμα, οι λαϊκές διηγήσεις, τα δημοτικά τραγούδια δεν μπορούν να «αναβιώσουν». Είτε εξακολουθούν να ζουν, είτε πεθαίνουν.

Ἃλς η Ομηρική, Θάλασσα η Ελληνική

Εικόνα
Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική. το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου... Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου… Οδυσσέας Ελύτης, Άξιον εστί. Εν αρχή ην η θάλασσα. Το γαλάζιο του πλανήτη. Η γαλήνη, η σιωπή της, ο φλοίσβος κι ο αχός του οργισμένου κύματος. Το φως που τη χαϊδεύει, και τα σκοτεινά νερά της. Η αύρα της, κι οι μεγάλες της τρικυμίες. Οι σταλαγματιές της στο πρόσωπό σου και η οργή των κυμάτων της που χτυπούν το ναυαγό. Η ρέμβη της νηνεμίας κι η απόγνωση της καταιγίδας. Η καλοκαιρινή της δροσιά και το άγνωστο του ορίζοντα. Η πατρίδα κι η ξενιτιά. Το ταξίδι κι ο προορισμός. Η ζωή.